YARGITAY
12. CEZA DAİRESİ
Esas Numarası: 2022/1425
Karar Numarası: 2022/2113
Karar Tarihi: 16.03.2022
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 18.11.2021 tarihli, 2021/1672 Esas, 2021/2195 Karar sayılı ”istinaf başvurularının esastan reddine” ilişkin karar, sanık müdafi ile katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
24 Aralık 2017 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 100. maddesi ile CMK’nın 299 maddesinde yapılan değişiklik neticesinde, her ne kadar katılanlar vekilleri duruşmalı temyiz isteminde bulunmuş ise de, duruşma açılmaksızın, dosya üzerinden yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafi ile katılanlar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay gecesi sanığın sevk ve idaresindeki otomobille, aydınlatmanın bulunduğu, virajlı ve eğimli bölünmüş cadde üzerinde seyri sırasında, direksiyon hakimiyetini kaybederek karşı yol bölümüne geçip, karşı yönden gelen araçların kullandığı yol bölümünde yaklaşık 3 saniye seyrettikten sonra, karşı yönden kendi yolunda seyreden ölen idaresindeki otomobile, ölenin yol bölümünde çarpması akabinde her iki aracın savrularak ters döndüğü, çarpışmanın şiddeti ile araçlardan kopan parçaların ise park halinde olan bir araca çarparak hasara yol açtığı, olay sonrası yapılan ölçümde sanığın 2.46 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, dosyada mevcut kamera kayıtları da incelendiğinde, sanığın almış olduğu alkolün etkisi ile mahal şartlarının üzerinde bir hızla seyrederek geldiği olay mahallinde direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu karşı şeride geçmek suretiyle neden olduğu kaza neticesinde 1 kişinin ölümü ile birlikte 2 kişinin de nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği;
Olay sırasında yaralanan ve sanığın aracında bulunan mağdur … soruşturma aşamasında 22.10.2020 tarihinde alınan ilk beyanında; olay yeri yaklaşımında sanığın çok süratli ve sürekli makas atmak suretiyle seyretmesi sebebiyle sanığı yavaş gitmesi konusunda uyardığını, sanığın bu uyarıları dikkate almadığını, kendisinin de korktuğu için emniyet kemerini takıp gözlerini kapattığını, sanığın aracı ile sağa ve sola doğru makas atarak seyrine devam ettiği esnada kazanın gerçekleştiğini beyan ettiği; mağdur … ise soruşturma aşamasında 08.12.2020 tarihinde alınan ilk beyanında; sanığın idaresindeki araç ile çok süratli şekilde ve devamlı makas atmak suretiyle seyrettiğini, sanığın trafikteki diğer araçlara çok yakın seyretmeye devam etmesi üzerine sanığı uyardıklarını, ancak sanığın tüm bu uyarılara aldırış etmeden trafikte makas atarak süratli şekilde seyrine devam ettiğini, en son da bir araca çok yakın geçmesi sebebiyle kendisinin korkudan bayıldığını, bu sırada kazanın gerçekleştiğini belirttiği; yine sanığın aracında yolcu olarak bulunan …’ın da benzer şekilde, sanığın süratli ve makas atarak seyretmesi sebebiyle sanığı uyardıklarını, ancak sanığın tüm uyarılara aldırmadan aynı şekilde aracı sevk ve idare etmeye devam ettiğini beyan ettiği anlaşılmıştır.
1- Tüm bu belirlemeler kapsamında yapılan değerlendirmede; olay yaklaşımında sürekli makas atmak suretiyle seyreden ve olay yerinde mahal şartlarının üzerinde bir hızla seyretmesi sebebiyle almış olduğu yüksek derecede alkolün de etkisi ile karşı yol bölümüne geçerek karşı yönden seyreden aracın seyir güvenliğini tehlikeye sokmak suretiyle trafik kazasına sebebiyet veren sanığın, bilinçli taksir kabul edilen birden çok kural ihlalinde bulunması karşısında, temel cezanın tayini akabinde bilinçli taksir sebebiyle temel ceza üzerinden TCK’nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılırken, bilinçli taksir kapsamında kalan birden çok kural ihlalinin bulunması sebebiyle arttırımın en üst sınırdan ve yarı oranında (½) yapılması gerekirken, bilinçli taksir arttırımın eksik yapılması suretiyle sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği; dosya içerisinde yer alan sürücü belgesi bilgilerine göre sanığın aynı belge numarası altında B, B1, F M sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanığın B sınıfı dışında kalan diğer sürücü belgesi sınıfları ile otomobil kullanması mümkün olmadığından, TCK’nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otomobil ile yaptığı gözetilerek sadece otomobil kullanmasına imkan veren B sınıfı sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 18.11.2021 tarihli, 2021/1672 Esas, 2021/2195 Karar sayılı “istinaf başvurularının esastan reddine” dair hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK’nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Ankara 33. Ağır Ceza Mahkemesi’ne; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesi’ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na GÖNDERİLMESİNE; 16.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.