YARGITAY
10. CEZA DAİRESİ
Esas Numarası: 2011/26440
Karar Numarası: 2017/317
Karar Tarihi: 03.02.2017
Suç : Kenevir ekme
Suç Tarihi : 07/06/2005
Hüküm : Kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde etkisi doğuran bitkileri yetiştirme suçundan mahkûmiyet
Temyiz Eden : Sanık müdafii
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın evinin bahçesinde dikili olarak ele geçirilen, dipleri sulanmış, çapalama ve seyreltme işlemleri yapılmış boyları 10-40 cm arasında değişen toplam 106 kök kenevirden, olgunlaştığında elde edilecek esrarın, kişisel kullanımı için gerekli miktardan fazla olacağı, Dairemizin genel uygulamalarına göre, başka delil yoksa 20 köke kadar dikili kenevirin kişisel kullanım kapsamında değerlendirilebileceği, bu nedenle fiilinin 2313 sayılı Kanun’un suç tarihinde yürürlükte olan 23. maddesinin son fıkrasında düzenlenen “esrar elde etmek için kenevir ekme” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, TCK’nın 191. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ve 5377 sayılı Kanun’la metinden çıkarılan “kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde etkisi doğuran bitkileri yetiştirme” suçundan hüküm kurulması,
2-Kabule göre;
Kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde etkisi doğuran bitkileri yetiştiren sanık hakkında, suç tarihinden sonra 08.07.2005 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 5377 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılan ve 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun’un 23/son maddesine göre, karar tarihi itibariyle yürürlükte ve sanık lehine olan TCK’nın 191. maddesinin 1. fıkrasının ikinci cümlesi gereğince sözü edilen 1. fıkranın birinci cümlesinde öngörülen cezaya hükmedilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sadece uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan veya kullanmak için bu maddeleri satın alan, kabul eden veya bulunduran kişiler hakkında uygulanma imkanı bulunan 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2-5. fıkralarında öngörülen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 03/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.